“Sociale media bedelven je onder meningen, Twitter grossiert in nepinformatie en bagger. Dan is het Zelfdenkboek een verademing, het dwingt je na te denken over argumenten, en die van anderen serieus te nemen.
Mijn enthousiasme ervoor begon bij Nomizo, de Zelfdenkboeken sluiten daarop aan. Ze passen in het onderwijs in burgerschap dat ik geef, waarin je een perspectief leert kiezen dat niet het jouwe is.
Je moet steeds als lezer, of doener van het boek, zes fases door. Je begint met de stap dat je alles opschrijft wat er in in je opkomt, over liefde bij het eerste deel, over de toekomst in deel twee. Daarna komen er inzichten van denkers bij, en nieuwe vragen.
Mijn studenten houden van art journaling, met collages een dagboek maken. De opmaak van het Zelfdenkboek nodigt daartoe uit, het sluit aan bij de trend die het spirituele maandblad Flowheeft gezet. Daar ben ik blij mee, het is een andere manier van nadenken. Volgens neuropsycholoog Jelle Jolles kunnen jongeren steeds minder goed diep nadenken, waardoor begrijpend lezen hen slechter afgaat. Daar helpen deze boeken tegen.
Astrid van Schoonacker-de Groot (50) is pabodocent, coördinator wereldburgerschap en schrijver